Mijn opleiding en stage(plek)
Ik heb HBO Facility Management aan de Hanzehogeschool in Groningen gestudeerd. In jaar 3 moet je voor een half jaar een management stage lopen. Bij deze opleiding was het toen nog verplicht om naar het buitenland te gaan. Omdat ik heel erg last heb van heimwee was mijn plan om gewoon lekker naar België of Duitsland te gaan. Maar mijn begeleider vertelde me dat als ik dat zou doen, ik heel vaak zou gaan denken dat ik naar huis kon en daar zou het niet leuker op worden. Conclusie: ik moest ver weg. Nou gingen mijn vrienden allemaal naar Curaçao en dat wilde ik ook graag, maar ik kon daar geen stage vinden. Curaçao ging het niet worden, maar ik kreeg wel een aanbod als Event Supervisor bij het Renaissance Aruba Resort. Dat is een 5-sterren resort op Aruba met een privé-eiland (!!!) met flamingo’s en alles erop en eraan. Daar zou ik dan alle congressen en vergaderingen organiseren. Super vet, maar ook heel spannend als 19-jarige.
Op naar Aruba
Na het regelen van een stageplek ben ik helemaal alleen naar Aruba gegaan. Op de dag dat ik vertrok was ik ook nog eens heel erg ziek. Ik had een bijholte-, keel- én oorontsteking. De dokter had gezegd dat ik niet mocht vliegen, maar ja ik moest stage gaan lopen dus ik ging gewoon. En dat heb ik geweten, want het was echt de meest helse vlucht ooit. Ik heb gehuild van de pijn. De luchtdruk maakte het allemaal nog erger. Toen ik eenmaal was aangekomen op Aruba, werd ik via mijn school gecontact aan een meisje. Ik woonde daar op Blue Village. Dat was een park waar een stuk of 70 studenten woonden waarvan het merendeels Nederlands was. Ik raad die plek ook wel echt aan! Het is heel fijn om een plek te hebben waar medestudenten zijn. Dat geeft ook een veilig gevoel. Op Blue Village heb ik mijn drie beste vriendinnen ontmoet die toevallig ook uit Groningen kwamen. Zij kenden elkaar al, maar ik ben daar bevriend met ze geraakt. Tot op de dag van vandaag zijn nog steeds beste vriendinnen!
Van ‘Event Supervisor’ naar ‘Wedding planner’
Na vier weken als Event Supervisor stage te hebben gelopen, kwam mijn supervisor naar me toe om te zeggen dat we even moesten praten. Ik dacht meteen aan of ik iets niet goed had gedaan, toen ze vertelde dat er fraude was gepleegd op de wedding afdeling. Deze afdeling bestond uit twee mensen. Mails werden niet beantwoord en er was geld gestolen. Eén grote chaos dus. De mensen van die afdeling werden natuurlijk ontslagen, maar er stonden wel gewoon nog bruiloften op de planning. Er was dus geen personeel meer en mijn supervisor moest alle (financiële) rotzooi opruimen. Ik hoorde het verhaal aan tot de vraag kwam of ik samen met haar de bruiloften wilde gaan organiseren. Mijn reactie: “Ja? Denk ik?”. Ik was nog jong en dit ging niet om een bruiloft in iemands achtertuin, maar om bruiloften waar tienduizenden dollars voor werden neergelegd. Mensen huren een privé-eiland en verwachten natuurlijk een 5-sterren service. Het was een onwijs grote verantwoordelijkheid die ik kreeg, maar ik ging er wel voor.
Werken als wedding planner
Het waren allemaal Amerikaanse bruiloften die met grote families en vriendengroepen naar Aruba kwamen. Ik organiseerde twee van die grote bruiloften per week. Je moet je voorstellen dat de stages van mijn vriendinnen maandag t/m vrijdag van 9 tot 5 waren. Maar bruiloften kennen die tijden niet dus moest ik vooral veel zaterdagen en nachten werken. Ik heb wel echt heel hard gewerkt tijdens mijn stage. Naast aanwezig zijn op de bruiloft zelf, organiseerde ik ook de bruiloften: van bloemen tot het menu. De locatie was altijd het privé-eiland, wat prachtig was, maar logistiek zorgde dat voor heel veel werk. Alle gasten, maar bijvoorbeeld ook alle spullen, de catering en de DJ moesten per bootje naar het eiland. De bruid en bruidegom mogen elkaar natuurlijk ook nog eens niet zien dus daar kwam veel bij kijken. Ik heb wel geleerd na deze tijd dat ik nooit wedding planner wil worden. In ieder geval niet op zo’n grote schaal. Amerikanen kunnen behoorlijk heftig zijn. Vooral als je ’s nachts gebeld wordt door de bruidzilla. Twee van die bruiloften per week is echt veel. Je kan geen slechte dag hebben, want het is wel dé dag van iemands leven.
Ome Duo
Het idee van een stage in het buitenland is heel leuk, maar het is ook echt heel duur. Ik kende nog niemand op Aruba dus ik kon mijn verblijf- en autokosten ook niet met iemand delen. Een auto heb je wel echt nodig op Aruba. Je kan niet met het openbaar vervoer of op de fiets gaan daar. Ik had uiteindelijk wel vriendinnen die ook auto’s huurden, maar zij werkten van 9 tot 5 en mijn tijden waren heel onregelmatig dus ik kon die kosten niet delen. Ik huurde dus zelf een auto wat al €350,- per maand kostte. Omdat ik best wel laat wist dat ik stage ging lopen op Aruba, waren alle kleine studio’s al vol. Het enige dat op Blue Village nog vrij was, waren appartementen en die kostten zo’n €600,- per maand. Mijn moeder had liever dat ik toch daar zat dan helemaal alleen ergens anders. Ik was gewoon te laat en daardoor werd het heel duur. Voor mijn vliegtickets had ik gespaard, maar mijn vaste kosten waren al zo’n €1000,- per maand. En ik kan je vertellen: dat krijg je niet als stagevergoeding. Ik heb het echt volledig moeten lenen bij Ome Duo, want het leven op Aruba is ook nog eens heel duur. Ik ben het nog steeds aan het afbetalen haha… Aan de andere kant had ik deze ervaring ook nooit willen missen. Het was de investering wel echt waard!
Ik heb nog nooit zoveel geleerd
Tijdens mijn stageperiode op Aruba heb ik echt geleerd om zelfstandig te zijn. Je wordt in het diepe gegooid en dan zoek je het maar uit. Ik kende de taal en de mensen niet en ging er ook nog eens alleen naartoe. Ik vond dat echt wel heftig, maar ik heb daardoor zoveel geleerd! Ik moest een auto regelen echt zelf doen, maar ook dingen als op groepjes mensen afstappen en vragen of ik mee mocht doen. In de zes maanden op Aruba heb ik echt het meeste ooit geleerd. Vooral als persoon, maar ook qua werk: dingen logistiek regelen, plannen en organiseren. Ik denk dat ik daarom ook een heel gestructureerd mens ben die gek is op Excel sheetjes :).
Als je van plan bent om stage in het buitenland te lopen, laat je dan in ieder geval niet afschrikken door het feit dat je niemand kent. Je bent namelijk niet de enige die daar alleen heen gaat. Probeer daar vrienden te maken en jezelf te blijven uitdagen. Kijk naar mij, ik heb mijn drie beste vriendinnen op Aruba leren kennen! Mijn stage had ik via school geregeld, maar uiteindelijk heb ik toch een andere stage gelopen dan waarvoor ik kwam. Dus hou je ogen ook open en zie gewoon waar het schip strandt. Dat leveren vaak de mooiste momenten op! 💖
